کلیات

دامنه کاربرد

۱ .        استانداردهای ۱۰۰ تا ۷۰۰، در حسابرسی صورتهای مالی کاربرد دارد. در این استاندارد، ملاحظات خاص در بکارگیری آن استانداردها در حسابرسی صورتهای مالی تهیه شده براساس یک چارچوب با مقاصد خاص مطرح می‌شود.

۲ .        این استاندارد برای حسابرسی مجموعه کاملی از صورتهای مالی تهیه شده براساس یک چارچوب با مقاصد خاص تدوین شده است. در استاندارد ۸۰۵^[۱]، ملاحظات خاص در حسابرسی یک صورت مالی یا عنصر، حساب یا قلم خاصی از یک صورت مالی مطرح می‌شود.

۳ .        این استاندارد، الزامات سایر استانداردها را نفی نمی‌کند و به همه ملاحظات خاص مرتبط با شرایط کار حسابرسی این‌گونه صورتهای مالی، نمی‌پردازد.

تاریخ اجرا

۴ .         این استاندارد برای حسابرسی صورتهای مالی که دوره مالی آنها از اول فروردین ۱۳۹۱ و پس از آن شروع می‌شود، لازم‌الاجراست.

هدف

۵ .        هدف حسابرس هنگام بکارگیری استانداردهای حسابرسی در حسابرسی صورتهای مالی تهیه شده براساس یک چارچوب با مقاصد خاص، در نظر گرفتن مناسب ملاحظات خاص در رابطه با موارد زیر است:

الف ـ    پذیرش کار؛

ب   ـ    برنامه‌ریزی و اجرای حسابرسی؛ و

پ   ـ    گزارشگری نسبت به صورتهای مالی.

تعاریف

۶ .        در استاندارد‌های حسابرسی، اصطلاحات زیر با معانی مشخص شده برای آنها بکاررفته است:

الف ـ    چارچوب با مقاصد خاص. یک چارچوب گزارشگری مالی که برای رفع نیازهای اطلاعاتی استفاده‌کنندگان خاص‌طراحی شده است.^[۲] (رک: بندهای ت‌ـ۱ تا ت‌ـ۳)

ب   ـ    صورتهای مالی با مقاصد خاص. صورتهای مالی تهیه شده براساس یک چارچوب با مقاصد خاص. (رک: بند ت‌ـ۳)

۷ .        منظور از ”صورتهای مالی“ در این استاندارد، مجموعه کاملی از صورتهای مالی با مقاصد خاص، شامل یادداشتهای مربوط است. یادداشتهای مربوط معمولاً شامل خلاصه‌ اهم رویه‌های حسابداری و سایر اطلاعات توضیحی است. الزامات چارچوب گزارشگری مالی مربوط، شکل، محتوا و اجزای مجموعه کامل صورتهای مالی را مشخص می‌کند.

الزامات

ملاحظات پذیرش کار

قابل قبول بودن چارچوب گزارشگری مالی

۸ .        حسابرس باید مشخص کند آیا چارچوب گزارشگری مالی بکاررفته در تهیه صورتهای مالی قابل قبول است یا خیر. حسابرس در حسابرسی صورتهای مالی با مقاصد خاص باید نسبت به موارد زیر شناخت کسب کند: (رک: بندهای ت‌ـ‌۴ تا ت‌ـ۶ )

الف ـ    هدف از تهیه صورتهای مالی؛

ب   ـ    استفاده‌کنندگان مورد نظر؛ و

پ   ـ    اقدامات صورت گرفته توسط مدیریت واحد تجاری به منظور تعیین قابل قبول بودن چارچوب گزارشگری مالی بکاررفته در شرایط موجود.

ملاحظات برنامه‌ریزی و اجرای حسابرسی

۹ .        براساس الزامات استاندارد ۲۰۰، حسابرس باید کلیه استانداردهای حسابرسی مربوط به هر کار حسابرسی را رعایت کند.[۳] حسابرس باید در برنامه‌ریزی و اجرای حسابرسی صورتهای مالی با مقاصد خاص مشخص کند که آیا بکارگیری استانداردهای حسابرسی باتوجه به شرایط کار، مستلزم ملاحظات خاص است یا خیر. (رک: بندهای ت‌ـ۷ تا ت‌ـ۹)

۱۰ .      براساس الزامات استاندارد ۳۱۵، حسابرس باید درباره انتخاب و بکارگیری رویه‌های حسابداری توسط واحد تجاری، شناخت کسب کند.[۴] حسابرس باید در مورد صورتهای مالی تهیه شده براساس مفاد یک قرارداد، نسبت به هرگونه تفاسیر عمده از مفاد قرارداد که توسط مدیریت در تهیه آن صورتهای مالی بکارگرفته شده است، شناخت کسب کند. یک تفسیر، زمانی عمده تلقی می‌شود که پذیرش یک تفسیر منطقی دیگر به جای آن، منجر به تفاوت بااهمیت در اطلاعات ارائه شده در صورتهای مالی گردد.

ملاحظات گزارشگری

۱۱ .      حسابرس باید در گزارشگری نسبت ‌به صورتهای مالی با مقاصد خاص، الزامات استاندارد ۷۰۰[۵] را رعایت کند. نمونه‌هایی از‌ گزارش حسابرس نسبت به صورتهای مالی با مقاصد خاص، در پیوست این استاندارد ارائه شده است.

توصیف چارچوب گزارشگری مالی

۱۲ .      بر اساس الزامات استاندارد ۷۰۰ ، حسابرس باید مناسب بودن نحوه اشاره یا توصیف چارچوب گزارشگری مالی مبنای تهیه صورتهای مالی را بررسی کند.[۶] در مواردی که صورتهای مالی براساس مفاد یک قرارداد تهیه می‌شود، حسابرس باید ارزیابی کند که آیا صورتهای مالی هرگونه تفسیر عمده از مفاد قرارداد مبنای تهیه صورتهای مالی را به نحو مناسب توصیف می‌کند یا خیر.

۱۳ .      استاندارد ۷۰۰ به شکل و محتوای گزارش حسابرس می‌پردازد. در مورد گزارش حسابرس نسبت به صورتهای مالی با مقاصد خاص:

الف ـ    گزارش حسابرس همچنین باید هدف تهیه صورتهای مالی با مقاصد خاص و، در صورت لزوم، استفاده‌کنندگان مورد نظر را توصیف کند، یا به یادداشتهای توضیحی صورتهای مالی با مقاصد خاص که حاوی آن اطلاعات است، اشاره کند؛ و

ب   ـ    در صورتی که مدیریت واحد تجاری در تهیه این قبیل صورتهای مالی، حق انتخاب چارچوب گزارشگری مالی را داشته باشد، باید در توصیف مسئولیت مدیریت در قبال صورتهای مالی به مسئولیت آن در ارتباط با قابل قبول بودن چارچوب گزارشگری مالی مورد استفاده در آن شرایط، نیز اشاره شود.

اطلاع‌رسانی به استفاده‌کنندگان درخصوص تهیه صورتهای مالی براساس یک چارچوب با مقاصد خاص

۱۴ .      گزارش حسابرس نسبت به صورتهای مالی با مقاصد خاص باید شامل یک بند ”تأکید بر مطلب خاص“ برای آگاهی استفاده‌کنندگان از گزارش حسابرس باشد مبنی بر اینکه صورتهای مالی براساس یک چارچوب با مقاصد خاص تهیه شده و در نتیجه ممکن است برای مقاصد دیگر مناسب نباشد. حسابرس باید این بند را تحت یک عنوان مناسب در گزارش حسابرس درج کند. (رک: بندهای ت‌ـ۱۰ و ت‌ـ ۱۱)

***

توضیحات کاربردی

تعریف چارچوب با مقاصد خاص (رک: بند ۶)

ت‌ـ۱.       نمونه‌هایی از چارچوبهای با مقاصد خاص عبارت است از:

• ضوابط مورد استفاده واحد تجاری برای تهیه اطلاعات مالی برای مقاصد مالیاتی؛
• ضوابط گزارشگری مالی مقرر توسط مراجع ذیصلاح قانونی؛ یا
• ضوابط گزارشگری مالی یک قرارداد، از قبیل قرارداد تسهیلات مالی یا کمک بلاعوض.

ت‌ـ۲.        در برخی موارد ممکن است یک چارچوب با مقاصد خاص مبتنی‌ بر استانداردهای حسابداری باشد اما تمام الزامات استانداردهای حسابداری در چارچوب با مقاصد خاص رعایت نشده باشد. در چنین مواردی نباید در صورتهای مالی تهیه شده براساس چارچوب با مقاصد خاص، به رعایت استانداردهای حسابداری اشاره شود.

ت‌ـ۳.        صورتهای مالی تهیه شده براساس یک چارچوب با مقاصد خاص ممکن است تنها صورتهای مالی باشد که یک واحد تجاری تهیه کرده است. در چنین شرایطی، ممکن است این صورتهای مالی، توسط استفاده‌کنندگانی مورد استفاده قرار گیرد که آن چارچوب گزارشگری مالی برای آنها طراحی نشده است. علیرغم توزیع گسترده صورتهای مالی در این شرایط، این صورتهای مالی از منظر استانداردهای حسابرسی همچنان به عنوان صورتهای مالی با مقاصد خاص تلقی می‌شود. برای جلوگیری از برداشت نادرست از اهداف تهیه صورتهای مالی الزامات بندهای ۱۳ و ۱۴ کاربرد دارد.

ملاحظات پذیرش کار

قابل قبول بودن چارچوب گزارشگری مالی (رک: بند ۸)

ت‌ـ۴.        در مورد صورتهای مالی با مقاصد خاص، نیازهای اطلاعاتی استفاده‌کنندگان مورد نظر، عامل کلیدی در تعیین قابل قبول بودن چارچوب گزارشگری مالی بکار رفته در تهیه صورتهای مالی است.

ت‌ـ۵.        یک چارچوب گزارشگری مالی مربوط ممکن است شامل ضوابط گزارشگری مالی تدوین شده توسط یک مرجع رسمی تدوین کننده ضوابط تهیه صورتهای مالی با مقاصد خاص باشد. در این مورد، اگر مرجع یاد شده، یک فرآیند سازمان یافته و شفاف، شامل بحث و بررسی نظرات ذینفعان مربوط، را دنبال کند، آن ضوابط برای مقاصد مورد نظر، قابل پذیرش خواهد بود. در برخی قوانین یا مقررات ممکن است چارچوب گزارشگری مالی خاصی برای تهیه صورتهای مالی با مقاصد خاص تعیین شود. برای مثال، قانون‌گذار ممکن است در راستای رعایت الزامات موردنظر، ضوابطی را برای گزارشگری مالی تعیین کند. در نبود نشانه‌هایی بر خلاف آن، چنین فرض می‌شود که این قبیل چارچوبهای گزارشگری مالی برای تهیه صورتهای مالی با مقاصد خاص واحدهای تجاری مربوط، قابل پذیرش است.

ت‌ـ۶.        در مواردی که بکارگیری استانداردهای گزارشگری مالی اشاره شده در بند ت‌ـ۵ مستلزم رعایت الزامات قانونی یا مقرراتی خاصی باشد، حسابرس باید انطباق این الزامات با استانداردهای گزارشگری مالی را بررسی کند و در صورت وجود تناقض، حسابرس باید با مدیریت واحد تجاری درخصوص ماهیت الزامات اضافی مذاکره کند و در موارد زیر با مدیریت به توافق برسد:

الف ـ    آیا الزامات اضافی را می‌توان از طریق افشا، رعایت کرد یا خیر، یا

ب   ـ آیا با توجه به الزامات اضافی مزبور می‌توان توصیف چارچوب گزارشگری مالی مربوط در صورتهای مالی را تغییر داد یا خیر.

اگر هیچ یک از اقدامات ذکر شده را نتوان انجام داد، حسابرس باید تعیین کند که آیا تعدیل اظهارنظر طبق استاندارد ۷۰۵^[۷] ضروری است یا خیر.

ملاحظات برنامه‌ریزی و اجرای حسابرسی (رک: بند ۹)

ت‌ـ۷.        بر اساس استاندارد ۲۰۰، حسابرس باید (الف) الزامات اخلاقی مربوط، شامل الزامات مربوط به استقلال در کار حسابرسی صورتهای مالی، و (ب) همه استانداردهای حسابرسی مرتبط با کار حسابرسی را رعایت کند. براساس استاندارد ۲۰۰ همچنین حسابرس باید تمام الزامات استانداردها را رعایت کند، مگر اینکه یک استاندارد یا برخی از الزامات آن در شرایط موجود، مربوط نباشد. در شرایط استثنایی، حسابرس ممکن است به این نتیجه برسد که برای دستیابی به هدف یک یا چند الزام یک استاندارد، اجرای روشهای حسابرسی جایگزین به جای انجام آن الزام (الزامات) ضروری است.[۸]

ت‌ـ۸.        بکارگیری برخی از الزامات استانداردهای حسابرسی در حسابرسی صورتهای مالی با مقاصد خاص ممکن است مستلزم توجه خاص حسابرس باشد. برای مثال، براساس استاندارد ۳۲۰[۹]، قضاوت درباره موضوعاتی که برای استفاده‌کنندگان صورتهای مالی بااهمیت است، با در نظر گرفتن نیازهای اطلاعات مالی مشترک استفاده‌کنندگان به عنوان یک گروه، شکل می‌گیرد. با این حال، در حسابرسی صورتهای مالی با مقاصد خاص، این قضاوتها با توجه خاص به نیازهای اطلاعات مالی استفاده‌کنندگان مورد نظر، انجام می‌شود.

ت‌ـ۹.        ارتباط با ارکان راهبری واحد تجاری طبق استانداردهای حسابرسی به رابطه بین آن ارکان و صورتهای مالی مورد رسیدگی و خصوصاً به مسئولیت ارکان راهبری در زمینه نظارت بر تهیه صورتهای مالی بستگی دارد. در مورد صورتهای مالی با مقاصد خاص، ممکن است ارکان راهبری واحد تجاری چنین مسئولیتی را نداشته باشند؛ برای نمونه، زمانی که اطلاعات مالی صرفاً برای استفاده مدیران اجرایی تهیه می‌شود. در این موارد، ممکن است طبق الزامات استاندارد ۲۶۰[۱۰] ارتباط با ارکان راهبری واحد تجاری مصداق نداشته باشد به استثنای زمانی که حسابرس، حسابرسی صورتهای مالی با مقاصد عمومی واحد تجاری را نیز به عهده داشته باشد یا برای مثال با ارکان راهبری واحد تجاری توافق کرده باشد که آنها را از موضوعات مربوط شناسایی شده در حسابرسی صورتهای مالی با مقاصد خاص مطلع سازد.

ملاحظات گزارشگری

اطلاع‌رسانی به استفاده‌کنندگان درخصوص تهیه صورتهای مالی براساس یک چارچوب با مقاصد خاص (رک: بند ۱۴)

ت‌ـ۱۰.     صورتهای مالی با مقاصد خاص ممکن است برای مقاصدی غیر از مقاصد مورد نظر، مورد استفاده قرار گیرد. برای مثال، مراجع قانونی ممکن است واحدهای تجاری خاصی را به ارائه صورتهای مالی با مقاصد خاص به جای ارائه صورتهای مالی با مقاصد عمومی، ملزم کنند. در چنین مواردی، حسابرس باید برای جلوگیری از گمراهی استفاده‌کنندگان گزارش حسابرس، به آنها اطلاع دهد که صورتهای مالی طبق یک چارچوب با مقاصد خاص تهیه شده است و از این رو ممکن است برای مقاصد دیگر، مناسب نباشد.

محدودیت در توزیع یا استفاده از گزارش حسابرس (رک: بند ۱۴)

ت‌ـ۱۱.     حسابرس علاوه بر اطلاع‌رسانی به استفاده‌کنندگان طبق بند ۱۴، ممکن است مناسب بداند به این نکته نیز اشاره کند که گزارش حسابرس صرفاً برای استفاده‌کنندگان خاص تهیه شده است. باتوجه به قوانین و مقررات، این امر ممکن است از طریق محدود کردن توزیع یا استفاده از گزارش حسابرس صورت گیرد. در این شرایط، بند ”تأکید بر مطلب خاص“ اشاره شده در بند ۱۴ را می‌توان به منظور شمول سایر موضوعات، مفصل‌تر بیان کرد، و در نتیجه عنوان آن را اصلاح نمود.

پیوست

نمونه‌هایی از گزارش حسابرس نسبت به صورتهای مالی با مقاصد خاص

مثال ۱: گزارش حسابرس نسبت به صورتهای مالی تهیه شده طبق ضوابط گزارشگری یک قرارداد.

مثال ۲: گزارش حسابرس نسبت به صورتهای مالی طرحهای تملک داراییهای سرمایه‌ای.

مثال ۱: گزارش حسابرس نسبت به صورتهای مالی تهیه شده طبق ضوابط گزارشگری یک قرارداد.

مفروضات:

صورتهای مالی توسط هیئت مدیره واحد تجاری طبق ضوابط گزارشگری مالی یک قرارداد (یعنی یک چارچوب با مقاصد خاص) تهیه شده است.

توزیع و استفاده از گزارش حسابرس، محدود شده است.

گزارش حسابرس مستقل

[مخاطب گزارش]

صورتهای مالی شرکت نمونه شامل ترازنامه به تاریخ ۲۹ اسفند ماه ۱×۱۳ و صورتهای سود و زیان، سود و زیان جامع و جریان وجوه نقد برای سال مالی منتهی به تاریخ مزبور، و یادداشتهای توضیحی ۱ تا …، توسط این مؤسسه حسابرسی شده است. صورتهای مالی طبق ضوابط گزارشگری مالی مندرج در بخش … قرارداد مورخ ۱ اردیبهشت ماه ××۱۳ فیمابین شرکت نمونه با بانک …، تهیه شده است.

مسئولیت هیئت مدیره در قبال صورتهای مالی

مسئولیت تهیه صورتهای مالی یاد شده طبق ضوابط گزارشگری مالی بخش … قرارداد مذکور، با هیئت مدیره شرکت است؛ این مسئولیت شامل طراحی، اعمال و حفظ کنترلهای داخلی مربوط به تهیه صورتهای مالی است به‌گونه‌ای که این صورتها عاری از تحریف بااهمیت ناشی از تقلب یا اشتباه باشد.

مسئولیت حسابرس

مسئولیت این مؤسسه، اظهارنظر نسبت به صورتهای مالی یاد شده براساس حسابرسی انجام شده طبق استانداردهای حسابرسی است. استانداردهای مزبور ایجاب می‌کند این مؤسسه الزامات آیین رفتار حرفه‌ای را رعایت و حسابرسی را به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی و اجرا کند که از نبود تحریف بااهمیت در صورتهای مالی، اطمینان معقول کسب شود.

حسابرسی شامل اجرای روشهایی برای کسب شواهد حسابرسی درباره مبالغ و دیگر اطلاعات افشا شده در صورتهای مالی است. انتخاب روشهای حسابرسی به قضاوت حسابرس، از جمله ارزیابی خطرهای تحریف بااهمیت صورتهای مالی ناشی از تقلب یا اشتباه، بستگی دارد. برای ارزیابی این خطرها، کنترلهای داخلی مربوط به تهیه و ارائه صورتهای مالی به منظور طراحی روشهای حسابرسی مناسب شرایط موجود، و نه به قصد اظهارنظر نسبت به اثربخشی کنترلهای داخلی واحد تجاری، بررسی می‌شود. حسابرسی همچنین شامل ارزیابی مناسب بودن رویه‌های حسابداری استفاده شده و معقول بودن براوردهای حسابداری انجام شده توسط هیئت مدیره و نیز ارزیابی کلیت ارائه صورتهای مالی است.

این مؤسسه اعتقاد دارد که شواهد حسابرسی کسب شده، برای اظهارنظر نسبت به صورتهای مالی، کافی و مناسب است.

اظهارنظر

به نظر این مؤسسه، صورتهای مالی یاد شده، از تمام جنبه‌های بااهمیت، طبق ضوابط گزارشگری مالی مندرج در بخش … قرارداد یاد شده در بالا، تهیه شده است.

تأکید بر مطلب خاص

این موسسه بدون تعدیل اظهارنظر خود، توجه استفاده‌کنندگان را به یادداشت توضیحی … صورتهای مالی که مبنای حسابداری را توصیف کرده است، جلب می‌کند. صورتهای مالی شرکت نمونه با هدف رعایت ضوابط گزارشگری مالی مندرج در بخش … قرارداد یاد شده در بالا، تهیه شده است. بنابراین، ممکن است استفاده از این صورتهای مالی برای سایر مقاصد، مناسب نباشد. این گزارش صرفاً برای شرکت نمونه و بانک … (طرفین قرارداد) تهیه شده است و نباید بین اشخاص دیگر توزیع شود یا توسط آنها مورد استفاده قرار گیرد.

[امضای حسابرس]

[تاریخ گزارش حسابرس]

[نشانی حسابرس‌ـ می‌تواند در سربرگ مؤسسه حسابرسی نیز درج شود]

مثال ۲: گزارش حسابرس نسبت به صورتهای مالی طرحهای تملک داراییهای سرمایه‌ای. مفروضات: •    صورت وضعیت مالی ترکیبی طرحهای تملک داراییهای سرمایه‌ای توسط مدیرعامل دستگاه اجرایی و ذیحساب طبق یک چارچوب با مقاصد خاص تهیه شده است. •      توزیع و استفاده از گزارش محدود نشده است.

گزارش حسابرس مستقل

[مخاطب گزارش]

صورت وضعیت مالی ترکیبی طرحهای تملک داراییهای سرمایه‌ای شرکت نمونه به تاریخ ۲۹ اسفند ماه ۱×۱۳، مشتمل بر عملیات متمم تا تاریخ ۱ تیر ماه ۲×۱۳ و یادداشتهای توضیحی ۱ تا …. پیوست، توسط این مؤسسه حسابرسی شده است. صورت مالی یاد شده طبق ضوابط حسابداری تدوین شده توسط وزارت امور اقتصادی و دارایی تهیه شده است.

مسئولیت مدیرعامل دستگاه اجرایی و ذیحساب در قبال صورت مالی

مسئولیت تهیه صورت مالی یاد شده براساس ضوابط حسابداری تدوین شده توسط وزارت امور اقتصادی و دارایی، با مدیرعامل دستگاه اجرایی و ذیحساب است؛ این مسئولیت شامل طراحی، اعمال و حفظ کنترلهای داخلی مربوط به تهیه صورت مالی است به‌گونه‌ای که این صورت عاری از تحریف بااهمیت ناشی از تقلب یا اشتباه باشد.

مسئولیت حسابرس

مسئولیت این مؤسسه، اظهارنظر نسبت به صورت مالی یاد شده براساس حسابرسی انجام شده طبق استانداردهای حسابرسی است. استانداردهای مزبور ایجاب می‌کند این مؤسسه الزامات آیین رفتار حرفه‌ای را رعایت و حسابرسی را به گونه‌ای برنامه‌ریزی و اجرا کند که از نبود تحریف بااهمیت در صورت مالی، اطمینان معقول کسب شود.

حسابرسی شامل اجرای روشهایی برای کسب شواهد حسابرسی درباره مبالغ و سایر اطلاعات افشا شده در صورت مالی است. انتخاب روشهای حسابرسی، به قضاوت حسابرس، از جمله ارزیابی خطرهای تحریف بااهمیت صورت مالی ناشی از تقلب یا اشتباه، بستگی دارد. برای ارزیابی این خطرها، کنترلهای داخلی مربوط به تهیه و ارائه صورت مالی به منظور طراحی روشهای حسابرسی مناسب شرایط موجود، و نه به قصد اظهارنظر نسبت به اثربخشی کنترلهای داخلی مرتبط با طرح، بررسی می‌شود. حسابرسی همچنین شامل ارزیابی مناسب بودن رویه‌های حسابداری استفاده شده و معقول بودن براوردهای حسابداری انجام شده و ارزیابی کلیت ارائه صورت مالی است.

این مؤسسه اعتقاد دارد که شواهد حسابرسی کسب شده، برای اظهارنظر نسبت به صورت مالی، کافی و مناسب است.

اظهارنظر

به نظر این موسسه، صورت مالی یاد شده، وضعیت مالی ترکیبی طرحهای تملک داراییهای سرمایه‌ای شرکت نمونه را در تاریخ ۲۹ اسفند ماه ۱×۱۳، مشتمل بر عملیات متمم تا تاریخ ۳۱ تیرماه ۲×۱۳، از تمام جنبه‌های بااهمیت، طبق ضوابط حسابداری تشریح شده در یادداشت توضیحی …. صورت مالی، به نحو مطلوب نشان می‌دهد.

تأکید بر مطلب خاص

این مؤسسه بدون تعدیل اظهارنظر خود، توجه استفاده‌کنندگان را به یادداشت توضیحی … صورتهای مالی که مبنای حسابداری را توصیف کرده است، جلب می‌کند. این صورت مالی برای مجمع عمومی دستگاه اجرایی تهیه شده و ممکن است استفاده از آن برای سایر مقاصد، مناسب نباشد.

گزارش در مورد سایر الزامات قانونی و مقرراتی

[شکل و محتوای این بخش از گزارش حسابرس باتوجه به ماهیت دیگر مسئولیتهای گزارشگری حسابرس، متفاوت خواهد بود.]

[امضای حسابرس]

[تاریخ گزارش حسابرس]

[نشانی حسابرس‌ـ می‌تواند در سربرگ مؤسسه حسابرسی نیز درج شود]

---

[۱]. استاندارد حسابرسی ۸۰۵، ”ملاحظات خاص در حسابرسی یک صورت‌ مالی یا اجزای یک صورت مالی“

۲. استاندارد حسابرسی ۲۰۰، ”اهداف کلی حسابرس مستقل و انجام حسابرسی طبق استانداردهای حسابرسی (تجدید نظر شده ۱۳۹۱)“، بند ۱۳‌ـ ج

۳. استاندارد حسابرسی ۲۰۰، بند ۱۸

۴. استاندارد حسابرسی ۳۱۵، ”تشخیص و ارزیابی خطرهای تحریف بااهمیت از طریق شناخت واحد تجاری و محیط آن (تجدیدنظر شده ۱۳۹۳)“، بند ۱۱‌ـپ

۱. استاندارد حسابرسی ۷۰۰، ”گزارشگری نسبت به صورتهای مالی (تجدید نظر شده ۱۳۸۹)“

۲. استاندارد حسابرسی ۷۰۰، بند ۱۳

۱. استاندارد حسابرسی ۷۰۵، ”اظهارنظرهای تعدیل شده در گزارش حسابرس مستقل“

۲  استاندارد حسابرسی ۲۰۰، بندهای ۱۴، ۱۸، ۲۲ و ۲۳

۳. استاندارد حسابرسی ۳۲۰، ”اهمیت در برنامه‌ریزی و اجرای عملیات حسابرسی (تجدیدنظر شده ۱۳۹۲)“، بند ۲

۴. استاندارد حسابرسی ۲۶۰، ”اطلاع‌رسانی به ارکان راهبری“